۱۳۹۱ اسفند ۳, پنجشنبه

عدم کارایی قوانین دولتی در مقابله با آزار جنسی کودکان در هند

عدم کارایی قوانین دولتی در مقابله با آزار جنسی کودکان در هند
کارمن کشیشیان, ٢ اسفند ١٣٩١
بیش از نیمی از زنان متأهل این کشور پیش از سن قانونی 18 سال ازدواج کرده اند و تنها حدود 60% تولد کودکان در هند ثبت می گردد.
شهرزادنیوز:در پی انتشار گزارش جدیدی از هند، دیده بان حقوق بشر از دولت هند خواسته است تا به عنوان بخشی از اصلاحات پس از تجاوز گروهی و قتل یک دانشجو در دهلی نو در دسامبر 2012، تلاش برای حمایت کودکان علیه سوء استفاده جنسی را بهبود بخشد. سوء استفاده جنسی از کودکان در خانه، مدرسه و مراکز مراقبت (پرورشگاه ها) در هند به طور نگران کننده ای رایج است. کمیته ای که دولت که در پی ماجرای تکان دهنده دهلی نو جهت توصیه های قانونی و اصلاح سیاست ایجاد کرد، نشان داده است که طرح حفاظت از کودکان "جهت دستیابی به اهداف مورد نظر به وضوح شکست خورده است."
در گزارش 82 صفحه ای، "شکستن سکوت: سوء استفاده جنسی کودکان در هند" چگونگی ناکارآمدی دولت جهت حمایت از کودکان علیه سوء استفاده جنسی و یاری رساندن به قربانیان بررسی شده است. با بسیاری از کودکان قربانی که برای بار دوم به پلیس مراجعه کرده اند، پلیس و مقامات دیگر نه تنها تمایلی به شنیدن یا پذیرش ادعای آنان نداشته اند، بلکه با آنها بدرفتاری هم شده است. سازمان دیده بان حقوق بشر گفته است که تلاش های دولت برای مقابله با این مشکل، از جمله قوانین جدید برای محافظت کودکان از سوء استفاده جنسی نیز با شکست مواجه خواهد شد، مگر آنکه مکانیسم های محافظت به درستی اجرا شده و نظام قضایی جهت اطمینان حاصل کردن از گزارش سوء استفاده و تحت پیگرد قانونی قرار گرفتن عاملین، اصلاح گردد.
در این گزارش احمد، پدر دختری که چندین بار مورد تجاوز قرار گرفته است، می گوید هنگامی که وی به پلیس گزارش کرد، آنان از وی خواستند تا در این مورد به کسی چیزی نگویند. پس از این که از انجام این کار خودداری کرد، او و پسرش را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. در مورد دیگری، قربانی می گوید که پزشک برای معاینه از انگشتش استفاده کرده و پس از معاینه گفته است که "تجاوز کوچکی" بوده است، مسئله‌ی بزرگی نیست!
بر اساس این گزارش، 53% کودکانی که با آنان گفتگو شده است (12500 کودک در 13 ایالت مختلف هند)، گفته اند که تحت یک یا چندین نوع سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند. 72% گفته اند که آزار جنسی را گزارش نکرده اند و تنها 3% از آنان و یا خانواده اشان به پلیس گزارش کرده اند. بر اساس آمار دولت، 40% کودکان در هند تحت تهدیداتی مانند قاچاق، بی خانمانی، کار اجباری، سوء استفاده توسط مواد مخدر و جرم و جنایت قرار دارند. بیش از نیمی از زنان متأهل این کشور پیش از سن قانونی 18 سال ازدواج کرده اند و تنها حدود 60% تولد کودکان در هند ثبت می گردد.
میناکشی گانگولی، مدیر جنوب آسیا در سازمان دیده بان حقوق بشر، اظهار کرده است که کودکانی که شجاعانه از سوء استفاده جنسی شکایت کرده اند، اغلب توسط پلیس، کارکنان پزشکی و مقامات دیگر نادیده گرفته شده و یا مرخص شده اند.
به گفته دیده بان حقوق بشر، مورد خطاب قرار دادن سوء استفاده جنسی کودکان در سراسر جهان چالش است، اما در هند نبود واکنش مناسب از طرف دولت و جامعه مشکل را حادتر می سازد. نظام عدالت کیفری، از لحظه ای که پلیس شکایت را دریافت می کند تا پایان محاکمه، نیاز به اصلاحات فوری دارد. پلیس با آموزش ضعیف، اغلب از ثبت شکایت خودداری می ورزد و در عوض، این قربانی است که در معرض بدرفتاری و تحقیر قرار می گیرد. پزشکان و مقامات گفته اند که عدم وجود دستورالعمل و آموزش برای درمان و معاینه قربانیان سوء استفاده جنسی منجر به فاجعه می گردد. در چهار مورد از مواردی که توسط سازمان دیده بان حقوق بشر مستند شده است، پزشکان از "آزمایش انگشت" به عنوان بخشی از معاینه قربانیان تجاوز استفاده کرده اند، آزمایشی که کارشناسان پزشکی قانونی معتقدند هیچگونه ارزش علمی نداشته و کمیته دولتی سطح بالائی از دولت درخواست کرده است که این آزمایش منسوخ گردد.
به گفته دیده بان حقوق بشر، سوء استفاده جنسی از کودکان در پرورشگاه ها برای کودکان مشکل جدی محسوب می شود. در فیلمی که دیده بان حقوق بشر تهیه کرده است، گانگولی اظهار می کند که در یکی از این مراکز، مدیر پرورشگاه از خارج فردی را برای سوء استفاده جنسی کودکان به پرورشگاه می آورده است. در بخش دیگری از این فیلم نیز، یکی از کودکان ساکن در پرورشگاه می گوید که آنان نمی توانند آزادانه بخوابند و در حضور مرد گزارشگر شرم دارد بگوید که از آنان درخواست می شود چه کارهائی انجام دهند. مکانیسم بازرسی در اکثر نقاط هند ناکافی است. بسیاری از مراکز خصوصی حتی ثبت نشده اند، در نتیجه دولت نه اسامی این مراکز را و نه کودکانی که در این مراکز نگهداری می گردند، در بایگانی اش ندارد. سوء استفاده حتی در نهادهائی که ظاهرا محترم و به خوبی اداره می گردند، نیز به دلیل نظارت ضعیف، اتفاق می افتد. گانگولی معتقد است که بسیاری از موسسات که می بایست از کودکان آسیب پذیر محافظت کنند، می توانند آنان را در معرض خطر کودک آزاری جنسی وحشتناکی قرار دهند.
دولت هند در سال 2012 قانون حمایت از کودکان علیه جرائم جنسی را تصویب کرده است. بر اساس این قانون، برای اولین بار، تمام اشکال سوء استفاده جنسی از کودکان جرائم کیفری خاص محسوب می شوند. این قانون همچنین دستورالعمل های مهمی برای پلیس و دادگاه ها برای حمایت از قربانیان و راه اندازی دادگاه های ویژه کودکان مقرر کرده است. دیده بان حقوق بشر گفته است که دولت هند می بایست اطمینان حاصل کند تا این قانون و سایر قوانین مربوطه ، طوری که شبکه امنیتی مراقبی وجود داشته باشد، به درستی اجرا گردد. این مسئله اهمیت ویژه ای دارد، زیرا کودکان اغلب توسط افرادی که می شناسند، مورد آزار جنسی قرار می گیرند و توسط افرادی که به عنوان چهره های اقتدار مانند بستگان مسن تر، همسایگان، کارکنان مدرسه و یا کودکان بزرگتر در پرورشگاه ها و سایر مراکز مراقبت رسمی در معرض خطر می باشند. در آماری که در سال 2005 از 2211 کودک یک مدرسه انجام گرفت، مشخص شد که حداقل 48% پسران و 39% دختران تحت یکی از انواع سوء استفاده جنسی، عمدتا توسط کسانی که می شناخته اند، قرار گرفته اند. اجرای اقداماتی برای بهبود رفاه کودکان هند، از جمله طرح حمایت از کودکان، قانون دادرسی ویژه نوجوانان و ایجاد کمیسیون مستقل حقوق کودک، چالشی است که در هند باقی مانده است.
دیده بان حقوق بشر می گوید که دولت هند باید برای پلیس، پزشکان، مقامات دادگاه و دولت و کارکنان خدمات اجتماعی خصوصی، از جمله مقامات رفاه کودکان، مدیران مراکز مراقبت کودکان و مقامات مدرسه، آموزش و منابع کافی فراهم نماید و اطمینان حاصل کند که هنگامی که سوء استفاده جنسی رخ می دهد، این مراکز واکنش درستی نشان دهند. دولت باید گام های فوری برای رسیدگی به عدم اعتقاد در نهادهای دولتی که مانع از گزارش کودک آزاری جنسی می گردد، بردارد.
در فیلم کوتاهی که دیده بان حقوق بشر از قربانیان تجاوز تهیه کرده است، کودکی که توسط دو مرد مورد تجاوز قرار گرفته و حتی چهره یکی از آنان را دیده است، می گوید که هیچکس حرف هایش را باور نمی کند. هنگامی که وی به پلیس گزارش داده است، پلیس از والدینش پرسیده که آیا معاینه کرده اند تا ببینند فرزندشان واقعا مورد تجاوز قرار گرفته است؟ در مورد دیگری، پلیس از قربانی تجاوز خواسته است که اظهاریه اش را تغییر دهد و او را برای 12 روز در زندان نگه داشته است، بی آنکه قربانی قادر به ملاقات والدینش باشد.
این فیلم را با زیرنویس انگلیسی می توانید اینجا ببینید.

عشق و رمانتیک در مردان مدرن

عشق و رمانتیک در مردان مدرن
ترجمه و تلخیص: نوشین شاهرخی, ٢٨ بهمن ١٣٩١
هفت درصد از مردانی که مورد پرسش قرار گرفته‌اند، اعتراف کرده‌اند که پس از اولین قرار ملاقات در آشنایی جدید، عشق خود را یافته‌اند، ولی در رابطه با زنان این آمار حتی به یک درصد هم نمی‌رسد.
Love-and-Romance1
شهرزادنیوز:روزنامه‌ی آلمانی "دی ولت" مقاله‌ای به قلم نیکلا اِردمن منتشر کرده است که به عشق و رمانتیک در انسان، به ویژه در مردان امروز می‌پردازد. نگاهی که کلیشه‌ی کهن نگاه به عشق را در مردان به چالش می‌گیرد و بر اساس پژوهش‌های اروپایی و امریکایی و نیز الگوهای نو و کهنه در رسانه‌ها، زاویه‌ی دیگری بر این مقوله می‌گشاید.
چالش کلیشه عشق مردان
در برخورد کلیشه‌ای به مردان، فرض بر این است که آنان روز عشق و سالگرد ازدواج را فراموش می‌کنند. اما واقعیت این است که از مدت‌ها پیش، مردان در رمانتیک از زنان پیشی گرفته‌اند. مرد مدرن به عشق ایمان دارد و آن را نشان می‌دهد.
این که مردان سکس می‌خواهند و رؤیای زنان شب‌های عاشقانه‌ی رمانتیک در ساحل است، همراه با بیسکویت‌های قلب‌شکل، کلیشه‌‌ها و پیش‌قضاوت‌هایی است که دیگر با آنان وداع گفته شده است. زندگی واقعی و بررسی‌های بسیار نشان می‌دهند که مردان رمانتیک‌های واقعی هستند.

۱۳۹۰ مرداد ۲۲, شنبه

نوع خاصي از عشق در شعر حافظ

يک - معشوقه اي که با مردي ديگر مي خوابد 
اگر شعر حافظ را با نگاهي روانشناختي بررسي کنيم، نوع خاصي از عشق را در غزليات او کشف مي کنيم.خصيصه ي اصلي ي اين نوع عشق اين است که معشوقه يک زن آزاد نيست، بلکه زني است که "صاحب" دارد.به اين معنا که زن مورد علاقه ي شاعر، با کس ديگري غير از عاشق دلسوخته، رابطه دارد.اين محبوبه ي فريبا و اين مرغ بهشتي را، مرد ديگري آب و دانه مي دهد. بند نقاب اين معشوقه ي زيبا و اين شاهد قدسي را، مرد ديگري از صورت او مي کشد.زني که شاعر عاشق اوست، در آغوش مرد ديگري مي خوابد.اين فکر جگر سوز و تجسم همخوابگي ي معشوقه با مردي غريبه، خواب را از ديده ي عاشق بيچاره، ربوده است:
اي شاهد قدسي، که کشد، بند نقابت؟
اي مرغ بهشتي، که دهد، دانه و آبت؟
خوابم بشد از ديده، در اين فکر جگر سوز
کاغوش که شد، منزل آسايش و خوابت؟ (ديوان حافظ، ص 10)
عاشق از خود مي پرسد اين معشوقه ي طناز و اين شمع دل افروز، که جان عاشق را سوزانده است، جانانه ي کيست؟ اين زن زيبا، که دل و دين از شاعر ربوده است، در آغوش چه کس مي خوابد و همخانه ي چه کسي است؟ادامه...